Historia de los textos, crítica textual y filología, o caminar de la Antigüedad al siglo XXI con un verso de Virgilio (Ecl., 4, 62)

  1. María Adelaida Andrés Sanz 1
  1. 1 Universidad de Salamanca, España
Revista:
Nova tellus: Anuario del Centro de Estudios Clásicos

ISSN: 0185-3058 2683-1759

Año de publicación: 2022

Volumen: 40

Número: 1

Páginas: 183-208

Tipo: Artículo

DOI: 10.19130/IIFL.NT.2022.40.1.432578 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openDialnet editor

Otras publicaciones en: Nova tellus: Anuario del Centro de Estudios Clásicos

Resumen

Este trabajo realiza un sumario recorrido histórico por la génesis de un locus criticus virgiliano (Ecl., 4, 62), comenta algunos aspectos de su discusión filológica desde la Antigüedad hasta el siglo XXI, y aporta varios elementos novedosos sobre la lectura ofrecida por los codices vetustissimi de la tradición directa.

Referencias bibliográficas

  • Catullus,Fernández Corte, José Carlos,González Iglesias, Juan Antonio. (2009). Poesías. Cátedra. Madrid.
  • Horatius,González Iglesias, Juan Antonio. (2012). Arte Poética. Cátedra. Madrid.
  • Quintilianus. Bamberg, Staatsbibliothek Class. 45 (M.IV.14).
  • Quintilianus. (1854). Institutionis oratoriae libri duodecim, ad fidem codicum manu scriptorum recensuit Eduardus Bonnell, vol. I et vol. II. Teubner. Lipsiae.
  • Quintilianus,Winterbottom, Michael. (1970). Institutionis oratoriae libri duodecim, vol. 2, libri VII-XII. Oxford University Press. Oxford.
  • Quintilianus,Cavarzere, Alberto,Cristante, Lucio. (2019). Marci Fabi Quintiliani Institutionis oratoriae liber IX. Georg Olms Verlag. Hildesheim.
  • Quintilianus. Milano, Biblioteca Ambrosiana E.153.sup.
  • Quintilianus,Ortega Carmona, Alfonso. (1999). Obra completa T. III: Libros VII-IX. Universidad Pontificia de Salamanca. Salamanca.
  • Quintilianus,Cousin, Jean. (1978). Quintilien. Institution oratoire, t. V, livres VII et IX. Les Belles Lettres. Paris.
  • Servius,Thilo, Georg,Hagen, Hermann. (1961). Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii Carmina commentarii, vol. III, In Vergilii Bucolica et Georgica commentarii. Georg Olms Verlag. Hildesheim.
  • Vergilius. (1591). Bucolica serio emendata cum scholiis Francisci Sanctii Brocensis, in incluia Salmanticensi academia primarii rhetorices Graecaeque lingua doctoris, Sub permissu. apud Didacum à Cussio. Salmanticae.
  • Vergilius. (1628). Bucolica et Georgica argumentis, explicationibus, et notis illustrata. A Ioanne Ludovico de la Cerda Toletano e Societate Iesu. sumptibus Bernardi Gualteri. Coloniae Agrippinae.
  • Vergilius,Hirtzel, Frederic Arthur. (1900). Opera. Clarendon Press. Oxford.
  • Vergilius,Pólit Espinosa, Aurelio. (1961). Virgilio en verso castellano. Jus. México.
  • Vergilius,Baskerville Mynors, Roger Aubrey. (1969). P. Vergili Maronis Opera. Clarendon Press. Oxford.
  • Vergilius,Geymonat, Mario. (1973). Opera. Paravia. Torino.
  • Vergilius,Fernández Corte, José Carlos,Espinosa Pólit, Aurelio. (1995). Eneida. Cátedra. Madrid.
  • Vergilius,Geymonat, Mario. (2008). Opera (editio auctior et correctior). Edizione di Storia e Letteratura. Roma.
  • Vergilius,Ottaviano, Silvia,Biagio Conte, Gian. (2013). Bucolica. Georgica. De Gruyter. Berlin.
  • Vergilius. Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana Pal. lat. 1631.
  • Vergilius. Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana Vat. lat. 3225.
  • Vergilius. Città del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana Vat. lat. 3867.
  • Vergilius. Firenze, Biblioteca Medicea Laurenziana Plut. 39.1.
  • Bauzá, Hugo Francisco. (2008). Virgilio y su tiempo. Akal. Madrid.
  • Bayo Fernández, Marcial José. (1970). Virgilio y la Pastoral española del Renacimiento (1480-1550). Gredos. Madrid.
  • Clausen, Wendell. (1994). A Commentary on Virgil, Eclogues. Clarendon Press. Oxford.
  • De Nonno, Mario. (2012). Venuste noster. Scritti offerti a Leopoldo Gamberale. Georg Olms Verlag. Zürich.
  • Della corte, Francesco. (1985). Le ‘Bucoliche’ di Virgilio commentate et tradotte. Università di Genova. Genova.
  • (2014). Diccionario de la lengua española. Real Academia Española. Madrid.
  • Echave Sustaeta, Javier. (1953). Sobre el verso 62 de la Égloga IV de Virgilio. Helmantica. Revista de filología clásica y hebrea. 4. 91
  • Espinosa Pólit, Aurelio. (1949). La traducción como obra de arte. La métrica latinizante. Thesaurus: Boletín del Instituto Caro y Cuervo. 5. 332
  • Espinosa Pólit, Aurelio. (1961). Virgilio en verso castellano. Jus. México.
  • García Yebra, Valentín. (1983). Aurelio Espinosa Pólit, traductor de poetas clásicos. Arbor. 52. 165
  • Lunelli, Aldo. (2015). Lingue e Contesti. Studi in onore di Alberto M. Mioni. CLEUP. Padova.
  • Moya del Baño, Francisca. (1993). La sonrisa del puer en Virgilio (E. 4, 62). Apostillas a la interpretación de J. L. de la Cerda. Helmantica. Revista de filología clásica y hebrea. 44. 235
  • Ottaviano, Silvia. (2016). A singular smile: Note on Virgil, Eclogue 4.62-63 with an Appendix on Syntax. Hermes. 4. 497-511
  • Poliziano, Angelo. (1528). Angeli Politiani Operum tomus primus Epistolarum libri XII et Miscellaneorum centuriam unam complectens. Sebastianus Gryphius. Lugduni.
  • Reynolds, Leighton D.. (1983). Texts and Transmission. Clarendon Press. Oxford.
  • Schrader, Johannes. (1999). 8º Cod. Ms. philol. 112. Niedersächsische Staats- und Universitätsbibliothek. Göttingen.
  • Tabárez, Andrés. (2012). La poesía de Virgilio en traducción de Aurelio Espinosa Pólit, S. J. (1961). Alicante, Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes.
  • Timpanaro, Sebastiano. (2001). Virgilianisti antichi e tradizione indiretta. Olschki. Firenze.
  • Valla, Lorenzo,Martinelli, Lucia Cesarini,Perosa, Alessandro. (1996). Le postille all’ “Institutio oratoria” di Quintiliano. Editrice Antenore. Padova.
  • Velaza, Javier. (2001). Itur in antiquam silvam. Un estudio sobre la tradición antigua del texto de Virgilio. Peter Lang. Frankfurt a. M..