Reescribiendo la historia de un manuscritoel Escur. Σ II 7, un siglo después de Revilla

  1. Teresa Martínez Manzano 1
  1. 1 Universidad de Salamanca
    info

    Universidad de Salamanca

    Salamanca, España

    ROR https://ror.org/02f40zc51

Revista:
Estudios clásicos

ISSN: 0014-1453

Año de publicación: 2022

Título del ejemplar: Manuscritos griegos y latinos: cuestiones abiertas, nuevas perspectivas

Número: 162

Páginas: 201-234

Tipo: Artículo

DOI: 10.48232/ECLAS.162.08 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openAcceso abierto editor

Otras publicaciones en: Estudios clásicos

Resumen

Se examina desde un punto de vista textual, paleográfico, codicológico e histórico el Escur. Σ II 7. Se concluye que fue transcrito por Dionisio Sinates en el tercer cuarto del s. XV en Corfú. A continuación pasó a manos del médico Andrónico Eparco, también en Corfú, y después a las de su nieto Antonio Eparco, que lo trasladó a Venecia. En 1572 el códice fue vendido al Escorial. A finales del s. XV y estando todavía en Corfú el manuscrito fue utilizado muy probablemente por Marco Antonio Antimaco en su estudio de los Oráculos Sibilinos.

Referencias bibliográficas

  • ALEXANDRE, CH. (18692) ΧΡΗΣΜΟΙ ΣΙΒΥΛΛΙΑΚΟΙ. Oracula Sibyllina, París, Firmin Didot.
  • ALLEN, TH. W. (1931) Homeri Ilias, vol. I: Prolegomena, Oxford, Clarendon Press.
  • BALDI, D. (2008) «A Conrad Gesner in visita a Ferrara: un epigramma di Marco Antonio Antimaco», Il bibliotecario 3, 117–126.
  • BUITENWERF, R. (2003) Book III of the Sibylline Oracles and its Social Setting, with an Introduction, Translation, and Commentary, Leiden-Boston, Brill.
  • CANART, P. (2008) «Additions et corrections au Repertorium der griechischen Kopisten 800–1600. 3», en J. M. Martin y B. Mart (eds.) Vaticana et Medievalia. Études en l’honneur de Louis Duval-Arnould, Florencia, Sismel Edizioni del Galluzzo, 41–63.
  • CARDINALI, G. (2020) «Sei nuovi codici greci τοῦ Ἀβραμίου in Vaticana», Scriptorium 74, 136–145 y pl. 5–9.
  • CHATZOPOULOU, V. (2009) «Zacharie Calliergis: les manuscrits viennois», en Ch. Gastgeber (ed.) Miscellanea Codicum Graecorum Vindobonensium, vol. I: Studien zu griechischen Handschriften der Österreichischen Nationalbibliothek, Viena, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 85–98.
  • DEVREESSE, R. (1965) Le fonds grec de la Bibliothèque Vaticane des origines à Paul V, Ciudad del Vaticano, Biblioteca Apostolica Vaticana.
  • DOREZ, L. (1893) «Antoine Éparque. Recherches sur le commerce des manuscrits grecs en Italie au XVIe siècle», Mélanges d’archéologie et d’histoire 13, 281–364.
  • ELEUTERI, P. (1993) I manoscritti greci della Biblioteca Palatina di Parma, Milán, Il Polifilo.
  • FERNÁNDEZ POMAR, J. M. (1986) Copistas en los códices griegos escurialenses. Complemento al Catálogo de Revilla-Andrés, Madrid, [s.e.].
  • GAMILLSCHEG, E. y HARLFINGER, D. (1989) Repertorium der griechischen Kopisten. 800–1600. 2. Teil. Handschriften aus Bibliotheken Frankreichs und Nachträge zu den Bibliotheken Grossbritanniens, Viena, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
  • GAMILLSCHEG, E., HARLFINGER, D. y ELEUTERI, P. (1997) Repertorium der griechischen Kopisten. 800–1600. 3. Teil. Handschriften aus Bibliotheken Roms mit dem Vatikan, Viena, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
  • GEFFCKEN J. (1902) Die Oracula Sibyllina, Leipzig, Hinrichs’sche Buchhandlung.
  • GIACOMELLI, C. y SPERANZI, D. (2019) «Dispersi e ritrovati. Gli Oracoli caldaici, Marsilio Ficino e Gregorio (iero)monaco», Scripta 12, 113–142.
  • HARLFINGER, D. (1971) Die Textgeschichte der pseudoaristotelischen Schrift Περὶ ἀτόμων γραμμῶν. Ein kodikologisch-kulturgeschichtlicher Beitrag zur Klärung der Überlieferungsverhältnisse im Corpus Aristotelicum, Ámsterdam, Hakkert.
  • HAUPT, M. (1869) «Excerpta ex Timothei Gazaei libris de animalibus», Hermes 3, 5–30.
  • HOFFMANN, P. (1991) «Sur quelques manuscrits vénitiens de Georges de Selve, leurs reliures et leur histoire», en D. Harlfinger y G. Prato (eds.) Paleografia e codicologia greca (Atti del II Colloquio internazionale Berlino-Wolfenbüttel, 17–20 ottobre 1983), Alessandria, Edizioni dell’Orso, 441–462.
  • HUNGER, H. (1961) Katalog der griechischen Handschriften der Österreichischen Nationalbibliothek. Teil 1. Codices historici, codices philosophici et philologici, Viena, Akademie der Wissenschaften.
  • LAURENT, V. (1956) «Une famille turque au service de Byzance. Les Mélikès», Byzantinische Zeitschrift 49, 349–358.
  • LEGRAND, É. (1885) Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés en grec par des grecs aux XVe et XVIe siecles, vol. I, París, Ernest Leroux.
  • MANFREDINI, M. (1997) «Inventario dei codici scritti da Isidoro di Kiev», Studi Classici e Orientali 46, 611–624.
  • MARTÍNEZ MANZANO, T. (2015) De Bizancio al Escorial. Adquisiciones venecianas de manuscritos griegos para la biblioteca regia de Felipe II: colecciones Dandolo, Eparco, Patrizi, Mérida, Editora Regional de Extremadura.
  • MARTÍNEZ MANZANO, T. (2016) «Criterios gráficos y extragráficos para la identificación de los manuscritos del último lote de Antonio Eparco», en F. Hernández Muñoz (ed.) Manuscritos griegos en España y su contexto europeo. Greek Manuscripts in Spain and their European Context, Madrid, Dykinson, 251–278.
  • MARTINI, E. y BASSI, D. (1906) Catalogus codicum Graecorum Bibliothecae Ambrosianae, Milán, Impensis U. Hoepli.
  • MILLER, E. (1848) Catalogue des manuscrits grecs de la bibliothèque de l’Escurial, París, Imprimerie nationale [reimpr. (1966) Ámsterdam, Hakkert].
  • MONDRAIN, B. (2000a) «Les Éparque, une famille de médecins collectionneurs de manuscrits aux XVe–XVIe siècles», en N. Oikonomides (ed.) Ἡ ἑλληνικὴ γραφὴ κατὰ τοὺς 15º καὶ 16º αἰῶνες.The Greek Script in the 15th and 16th Centuries. Acts of the international Symposium (Athens, october 1996), Atenas, Inst. Byzantinon Ereunon, 145–163.
  • MONDRAIN, B. (2000b) «Jean Argyropoulos professeur à Constantinople et ses auditeurs médecins, d’Andronic Éparque à Démétrios Angelos», en C. Scholz y G. Makris (eds.) ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟΣ ΝΟΥΣ. Miscellanea für Peter Schreiner zu seinem 60. Geburstag, Múnich-Leipzig, De Gruyter, 223–250.
  • MONDRAIN, B. (2002) «Le commerce des manuscrits grecs à Venice au XVIe siècle: copistes et marchands», en M. F. Tiepolo y E. Tonetti (eds.) I Greci a Venezia. Atti del convegno internazionale di studio (Venezia, 5–7 novembre 1998), Venecia, Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti, 473–486.
  • MONDRAIN, B. (2008) «Lettrés et copistes a Corfou au XVe et au XVIe siècle», en E. Cuozzo, V. Déroche, A. Peters-Custot y V. Prigent (eds.) Puer Apuliae. Mélanges offerts à Jean-Marie Martin, París, Peeters, 463–476.
  • MONDRAIN, B. (2017) «Le monogramme d’un certain Abramios dans les manuscrits», en B. Caseau, V. Prigent y A. Sopracasa (eds.) Οὗ δῶρόν εἰμι τὰς γράφας βλέπων νόει. Mélanges Jean-Claude Cheynet, París, Association des Amis du Centre d’Histoire et de Civilisation de Byzance, 459–469.
  • MÜLLER, C. (1861) Geographi Graeci Minores. E codicibus recognovit, prolegominis annotatione indicibus instruxit, tabulis aeri incisis illustravit C. M., vol. II, París, Firmin-Didot [reimpr. Hildesheim 1965, Georg Olms].
  • MÜLLER, K. K. (1884) «Neue Mittheilungen über Ianos Laskaris und die Mediceische Bibliothek», Centralblatt für Bibliothekswesen 1, 333–412.
  • MURATORE, D. (1997) Studi sulla tradizione manoscritta della Costituzione degli Spartani di Senofonte, Génova, Università di Genova.
  • NICOL, D. M. (1984) The Despotate of Epiros 1267–1479. A Contribution to the History of Greece in the Middle Ages, Cambridge, Cambridge University Press.
  • OLIVIERI, A. (1903) Catalogus codicum astrologorum Graecorum, vol. IV: Codices Italici, Bruselas, In aedibus Henrici Lamertin.
  • OMONT, H. (1892) «Catalogue des manuscrits grecs d’Antoine Éparque», Bibliothèque de l’École des Chartes 53, 95–110.
  • REVILLA, A. (1936) Catálogo de los códices griegos de la Biblioteca de El Escorial, vol. I, Madrid, Imprenta Helénica.
  • ROESSLI, J.-M. (2013) «Sébastien Castellion et les Oracula Sibyllina: enjeux philologiques et théologiques», en M.-C. Gomez-Géraud (ed.) Sébastien Castellion: Des Écritures à l’écriture. Actes du colloque international (Université de Paris-Ouest-Nanterre-La Défense, 15–16 avril 2010), París, Classiques Garnier, 223–238.
  • SPERANZI, D. (2020) «Classici greci tra Bisanzio e l’Italia», Bollettino dei Classici, s. III, 41, 191–212.
  • STEFEC, R. S. (2012) «Zur Geschichte der Handschriften des Francesco Patrizi und des Antonios Eparchos», Néa Rhóme 9, 245–260.
  • TRAPP, E. (2001) Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit, CD-RomVersion, Viena, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
  • TSAVARI, I. O. (1990) Histoire du texte de la Description de la terre de Denys le Périégète, Ioannina, Panepistemio Ioanninon.
  • VASILOUDI, M. (2013) VitaHomeri Herodotea. Textgeschichte, Edition, Übersetzung, Berlín-Boston, De Gruyter.
  • VASSIS, I. (1991) Die handschriftliche Überlieferung der sogenannten PsellosParaphrase der Ilias, Hamburgo, Universität Hamburg.
  • VENDRUSCOLO, F. (1996) «La Consolatio ad Apollonium fra Mistrà (?) e Padova: apografi quattrocenteschi del Bruxellensis 18967», Bollettino dei Classici, s. III, 17, 3–35.